We vertrekken vanuit Zaventem om 10u40 met een rechtstreekse vlucht naar New York (JFK). Brussels Airlines heeft speciaal voor dit traject een nieuw toestel aangekocht, een Airbus A330. Het voordeel van dit toestel is dat er vrij veel beenruimte is en de configuratie 2-4-2 is, je kan dus als koppel naast elkaar zitten zonder een vreemde naast je. De vlucht duurt 8u en gaat vlot vooruit, mede dankzij het entertainment programma waardoor je recente films kan bekijken of gewoon naar de radio luisteren. Omdat we een hotelpakket via de rederij bijgeboekt hebben worden we bij aankomst in New York al opgewacht door onze taxichauffeur. Na een rit van ongeveer 1 uur komen we aan in het Hilton hotel in het centrum van New York. De check-in verloopt vlot en onze kamer is al beschikbaar. De kamer is ruim en we liggen hoog en droog (19de verdieping). Op het bed ligt al een brief klaar van Holland America Line met daarin de praktische afspraken voor ons vervoer naar het schip binnen 2 dagen. Het grootste voordeel van het hotel is voor mij zijn centrale ligging, op wandelafstand van de meeste bezienswaardigheden. Ontbijten kan in buffetvorm (25 USD per persoon) of je kan ook iets kopen in het bakkerijtje dat zich op de gelijkvloerse verdieping van het hotel bevindt. Elke morgen kan je daar verse croissants, muffins, yoghurt, vers fruit en Illy koffie kopen. Eigenlijk zou iedereen in zijn leven ooit een keer New York moeten bezoeken. You love it or you hate it! We hebben maar 1 volledige dag tijd om de stad te verkennen, dus heb ik op voorhand een excursie geboekt via Grey Lines. De excursie heet “Highlights of New York” en zal ons in 8 uur tijd de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad laten zien. De kostprijs hiervan is 90 USD per persoon. Aangekomen bij het Grey Line office (Times Square) worden we onderverdeeld in minibusjes van telkens 10 personen. Per minibus is er een chauffeur en gids voorzien. Tijdens de dag stoppen we aan een kerk, Mausoleum, Times Square, Rockefeller Centre, Ground Zero en hebben we ook een lunch in “Little Italy”, een riviercruise op de Hudson voorbij het Statue of Liberty en een korte wandeling over Fifth Avenue. De volgende dag worden we door een bus opgehaald om 11u30 in het hotel en vertrekken we naar het schip. Uitvaren uit New York is schitterend, en door het mooie weer kunnen we echt genieten van de New Yorkse skyline! De Eurodam was het eerste schip uit de “Signature klasse” en is in de vaart sinds 2008. In het geval van maximale bezetting biedt het schip plaats aan 2.100 passagiers. De bemanning aan boord bestaat vooral uit Indonesiërs en Filipino’s. Zoals op de meeste recente schepen hebben ongeveer 85% van alle hutten zicht op zee. Wij verblijven in een buitenhut met balkon categorie V (hutnr 5060) op het Verandah Deck. Vanaf ons balkon kijken we neer op het dak van de reddingssloepen maar we hebben wel volledig zeezicht. De hut is ongeveer 18m² groot. De badkamer heeft een zitbad met douche, toilet en wastafel. In de badkamer zijn badjassen voorzien en producten van hun huismerk (shampoo, conditioner en douchegel). De opbergruimte is beperkt en we moeten kapstokken bijvragen aan onze stateroom attendant. Voorts is er een safe, haardroger, schrijftafel en sofabed voorzien. Zoals alle schepen uit de vloot van de rederij is de inrichting klassiek en donker. Het hoofdrestaurant is de “Rembrandt Dining Room”, waar dagelijks ontbijt, lunch en diner op basis van à la carte te verkrijgen is. Wij hebben Open Seating gekozen, dus kunnen ’s avonds gaan dineren wanneer we willen en hoeven dus ook geen tafel te delen met anderen. Hoewel we in een regio varen waar veel variatie van verse vis te krijgen is, komt dit weinig voor op de menukaart, dit is volgens mij een gemiste kans voor de rederij! In het “Lido Restaurant” wordt ontbijt, lunch en diner in buffetvorm voorzien. Aan boord zijn er ook 5 specialiteitenrestaurants. Mijn persoonlijke favoriet is “Tamarind”. Op de kaart staan diverse Aziatische specialiteiten zoals Curry’s, maar ook sushi, tempura en sashimi. Op een welverdiende 2de plaats staat “Pinnacle Grill”, waar de nadruk ligt op grillgerechten en zeevruchten. Een keer per cruise wordt de Pinnacle Grill omgevormd tot "Proef van De Librije" met de keuken van topkok (met Michelin-ster) Jonnie Boer. Genoemd naar Boers restaurant in Nederland, biedt het menu een selectie van de voorgerechten, soepen en hoofd- en nagerechten van zijn restaurant op het land. “Canaletto” is gelegen in een kleine hoek van het “Lido Restaurant”, wat veel van de gezelligheid wegneemt. Op de kaart kan u kleine voorgerechten om te delen terugvinden en aparte hoofdgerechten en desserten. Voor alle specialiteitenrestaurants is reservatie noodzakelijk en een supplement van toepassing. Boston is de hoofdstad en grootste stad van de Amerikaanse staat Massachusetts. Het wordt ook beschouwd als de officieuze hoofdstad van New England. Ze is een van de oudste en rijkste steden van de Verenigde Staten, met een economie gebaseerd op financiële diensten, verzekeringen, onderwijs, hightechproducten en -research, en medische diensten en research (bijvoorbeeld door Bostons wereldvermaarde gespecialiseerde ziekenhuizen). Het is een zeer compacte stad, en daardoor kan je op 1 dag al een goed beeld krijgen van de stad. Omdat het schip een eindje van het centrum gelegen is, kopen we een ticket voor de shuttlebus van de rederij (10 USD per persoon per rit). Aangekomen in het centrum kopen we een ticket voor de trolleytour, die ons langs de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad brengt en we onderweg kunnen op-en afstappen aan verschillende haltes. Een bezoekje waard is het “Boston Common” stadspark, het café waar “Cheers” opgenomen is en de universiteit van Harvard. Toeristen kunnen in de stad het Freedom Trail volgen, een looproute van ongeveer 4 kilometer, aangegeven door een rode lijn op de trottoirs, die de belangrijkste bezienswaardigheden verbindt. De route begint op de “Boston Common”, het oudste publieke park in Amerika, dat oorspronkelijk gebruikt werd om vee te laten grazen, als legerkamp voor Britse soldaten en als galgenveld. Voor de sportliefhebbers is een bezoek aan “Fenway Park”, het stadion van de “Boston Red Socks” een must! Rockland, Maine. Dit is een kleine haven waar weinig te beleven valt. In het aanbod van excursies hadden we niets gevonden wat ons aansprak, dus hebben we een taxi genomen naar het havendorpje “Camden”. De rit met de taxi duurt ongeveer 20 minuten en kost 10 USD per persoon. In Camden kan je gezellig rondwandelen, een terrasje doen, een kreeft eten in een van de talloze restaurantjes of de vele leuke winkeltjes bezoeken Halifax is de hoofdstad en de grootste stad van de Canadese provincie Nova Scotia, en heeft ruim 390.000 inwoners. Wanneer we de haven binnenvaren worden we opgewacht door 2 mannen in Schotse kilt die doedelzak spelen, om kippevel van te krijgen! Van hieruit vertrekken we met de bus op excursie. We hebben voor “The Best of Halifax” gekozen. Op het programma staat een bezoek aan het kerkhof waar de slachtoffers van de “Titanic” begraven zijn, de Halifax Citadel en als highlight “Peggy’s Cove”. In dit kleine dorpje staat de meest gefotografeerde vuurtoren van Canada op een soort landtong. <br> Sydney, Nova Scotia. Vanuit deze haven vertrekken we op een rederij-excursie die “ A Taste of the Cabot Trail” heet. Het “Cabot Trail” is een panoramische weg die langs de grillige kustlijn van Nova Scotia en het Cape Breton eiland loopt. De volledige route is 298 kilometer, omdat dit bijna niet te doen is op een dag hebben we slechts een stuk ervan gedaan (ong 100 km). De route loopt dwars door het “Cape Breton Highlands National Parc”. Onderweg zijn er enkele fotostops en panoramastops. De zichten zijn prachtig en ideaal om foto’s te nemen van de herfstkleuren. Onderweg passeren we het kleine stadje/dorpje “Baddeck”, waar het Alexander Graham Bell Museum gevestigd is. Charlottetown, Prince Edward Island. Dit eiland is aan de oostkant van Canada gelegen en verbonden met het vasteland door de “Confederation Bridge”. Vaak wordt naar deze provincie verwezen als “PEI”, de afkorting van Prince Edward Island. De hoofdstad is “Charlottetown”. De provincie is de kleinste, maar tevens ook groenste van Canada. In verhouding met het bevolkingsaantal is deze provincie degene met het hoogste percentage tweetaligen in Canada (Frans en Engels). Als ik aan New England denk, denk ik automatisch aan vuurtorens. Omdat we niet naar huis kunnen gaan zonder een paar foto’s ervan hebben we de excursie “Lighthouses & Landscapes” geboekt. We boeken tijdens de excursie 3 verschillende vuurtorens die verspreid staan over het eiland en krijgen ook de kans om helemaal naar boven te klimmen. Saguenay, Canada. Bij aankomst in de haven worden we welkom geheten door de lokale bevolking, die traditioneel gekleed zijn en de sfeer van 100 jaar geleden weergeven. Het lijkt een beetje op Bokrijk. Saguenay zelf staat vooral gekend om z’n vrij grote populatie bruine beren. We gaan echter niet op berenjacht maar op cruise door de Saguenay fjord. Om daar te geraken hebben we eerst een busrit van ongeveer 2 uur voor de boeg. De rit rijdt langs mooie dorpjes en eindigt aan het vertrekpunt van de cruise, de haven. De boottocht duurt ongeveer 2,5u en onderweg krijg je deskundige uitleg over de fauna en flora, plaatselijke bevolking enz. Quebec is de enige stad in Noord-Amerika (ten noorden van Mexico) die door een stadsmuur wordt omgeven. Tot de verdedigingswerken behoort ook een grote citadel. Het oude historisch gedeelte van de stad (le vieux Québec) staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Le vieux Québec bestaat uit een bovenstad en een benedenstad. De benedenstad langs de oever van de rivier is het oudst; het had dankzij de aanwezigheid van de haven vooral een handelskarakter. Hier bevindt zich onder andere het Place Royale, een plein met huizen uit de Franse tijd en de Notre Dame des Victoires, een kleine kerk uit de jaren 1600. Langs de Rue Saint-Pierre en de Rue Saint-Paul ontwikkelde zich in de negentiende eeuw het zakencentrum. De bovenstad op de kaap Diamant had vanouds vooral een militaire, administratieve en religieuze functie.Wegens plaatsgebrek in de benedenstad ontwikkelde de bovenstad zich in de twintigste eeuw als het stadscentrum. Het meest opvallende gebouw van de stad is het Château Frontenac, een hotel uit 1893 in de stijl van een kasteel, ontworpen door architect Bruce Price. Het staat op de punt van de kaap Diamant en domineert het uitzicht van de stad. Even ten noorden van de stad bevindt zich de 76 meter hoge Montmorency-waterval; verder naar het noordoosten staat de Basilique Sainte-Anne-de-Beaupré, een bekende bedevaartskerk.. Vlak bij Quebec, in de Saint Lawrencerivier, ligt het 32 kilometer lange eiland Île d'Orléans, dat bekend is vanwege zijn oude koloniale bouwwerken en afwisselende landschap. Omdat dit een zeer toegankelijke en ook compacte stad is hebben we geen excursie geboekt. We nemen aan Château Frontenac een paardenkoets (met bijhorende koetsier) en genieten van een 1 uur durende tocht langs de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Dit is een absolute aanrader (richtprijs 80 USD per uur max 4 personen). Wat ons opvalt zijn de prachtige versieringen voor Halloween. Na de koetstocht verkennen we de stad verder te voet. De absolute hoogtepunten zijn: Battlefields Park, de Citadel van Quebec en de gezellige kleine straatjes in het oude centrum. Wie slecht te been is kan vanuit het lagere stadsgedeelte een ticket kopen voor de kabeltrein (2,5 USD per persoon per rit) die je naar boven brengt (vlakbij Château Frontenac). Het regionale gerecht is Poutine: het gerecht bestaat uit friet bedekt met verse kaas, gedrenkt in vleesjus en eventueel nog extra ingrediënten die vrij te kiezen zijn, dus met andere woorden de fastfood van Canada. Montréal, Canada. Vanuit Quebec (einde van de cruise) hebben we een transfer en hotelovernachting in Montréal bijgeboekt via de rederij. De rit van Quebec naar Montréald duurt ongeveer 3 uur. Ons hotel voor 1 nacht is het Intercontinental hotel, een aanrader! De kamers zijn héél ruim en bieden vaak een mooi panoramisch uitzicht over de stad. Het hotel ligt tussen het oude en nieuwe stadsgedeelte, en de meeste bezienswaardigheden zijn te voet te bereiken. Montreal is de grootste stad van de provincie Quebec en na Toronto de grootste stad van Canada. Ze is na Parijs de grootste Franstalige stad ter wereld. De stad krijgt jaarlijks erg veel neerslag te verwerken, inclusief maar liefst gemiddeld 2,18 meter sneeuw. Er valt gemiddeld meer sneeuw in Montreal dan in Moskou. Het zakencentrum staat volgebouwd met wolkenkrabbers, die volgens de plaatselijke wet nooit hoger mogen zijn dan Mont Royal (228 meter). Elders in de stad zijn nog veel karakteristieke huizen uit het Victoriaanse tijdperk bewaard gebleven. De "ondergrondse stad" van Montreal is een enorm complex van ondergrondse hallen en tunnels onder het centrum, die met elkaar verbonden zijn. Het staat in Montreal ook wel bekend als de “ville intérieure”. In de ondergrondse stad bevinden zich zo’n 1600 winkels, banken, faculteiten, hotels, restaurants, bioscopen, musea en kantoren. Bovendien bevat het complex zeven metrostations, twee treinstations, een busterminal en een hockeyarena. Er zijn meer dan 120 in- en uitgangen, en de ondergrondse stad wordt dagelijks gebruikt door zo’n 500.000 mensen, vooral om het verkeer en de strenge winters te ontwijken. Vanwege deze ondergrondse stad noemt men Montreal soms “twee steden in één”. Omdat er vanuit Quebec geen rechtstreekse vluchten naar Zaventem aangeboden worden, hebben we besloten om nog een hotelovernachting via Holland America Line bij te boeken in Montréal. Air Canada heeft dagelijks een rechtstreekse vlucht naar Zaventem. De (nacht)vlucht vertrekt keurig op tijd (19u45) en we landen dan ook op het voorziene uur in Zaventem na een vlucht van 6 uur en 45 minuten. De prijs/kwaliteitsverhouding van Holland America Line is correct. De rederij zal echter nooit mijn favoriet worden omwille van de klassieke en donkere inrichting. De kwaliteit van de maaltijden is goed, maar er zijn geen superlatieven van toepassing. Wij hebben tijdens de 11 dagen van de cruise 5 keer in een van de specialiteitenrestaurants gegeten omdat we onze gading niet vonden in de hoofdrestaurants (vrij beperkte keuze en weinig variatie). In de publieke ruimtes van het schip was de temperatuur ijskoud, wat niet aangenaam is gezien de (al frisse) buitentemperaturen. De regio is absoluut de moeite waard en de route van Holland America Line is een van de beste die er te vinden zijn in de cruisewereld. De gemiddelde leeftijd aan boord van deze cruise was 70+, dus dit kan jongere mensen misschien afschrikken.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
In de kijkerCategorieën
Alles
Archieven
Augustus 2017
In de kijker
|